Dinleyin kardeşler sizi sayayım:

Sadık, Durdu bir masada oturur.

Dünyanın tadına nasıl doyayım,

Sevdiğimi kimler bana getirir?

 

Dursun, Hallo sözü gerçek sanıyor

İçerimde bir sızı var kanıyor.

Hayta, Satılmş’la tavla oynuyor.

Alo, Merden, Mürüt sözü bitirir.

 

Durmuş, Kırca büyüklüğün bildirdi,

Bu sevda da gayrı beni öldürdü!

Kasım Emir Dayı bizi güldürdü,

Cesim, İbo, Hamet yolu yitirir.

 

Mansur, Salman, Yakup’u da bilmedi.

Salih,Hamo, Cını ile gelmedi.

Abbas Gurban bu dünyada gülmedi,

İbiş, Sungur, Bayazıt’ı götürür.

 

Gövşen Memiş, Battal yolu bağladı.

Sülü, Mapis gurbet elde ağladı.

Habib KARAASLAN’ı bu söz dağladı:

“Sevdiğin koynunda eli yatırır!..”