Ruh ayrılır tenden geçer,
Kavim-gardaş senden geçer.
Eken biçer, konan göçer...
Bir misafir hanedir bu.
Mala, mülke hiç aldanma
Yarın Cehennem’de yanma.
Ben böyle kalırım sanma
Yalan dünya fenadır bu.
Dünya zehirli bir oktur,
Zülmü, meşakkati çoktur.
Bir gün kadar hükmü yoktur,
Ölüm gelir canadır bu.
Ruh, yaprak gibi daldadır;
O düşer, tenin saldadır.
Gafilleri hep aldatır,
Yüze gülen sunadır bu.
Habib der ki: Bak çağına
Geldin dünya ocağına.
Alır basar kucağına,
Kara toprak anadır bu...
Habib KARAASLAN
|
