Yaz gelip de bağlar çiçek açınca, Dallarında cici kuşlar şakıyor. Koyunlar kuzlayıp, kuzu melerken Genç-ihtiyar yaylamıza çıkıyor.   Uyanırız koyun-kuzu melerken, Yaylaya gideriz her sabah erken. Gesi bağlarını seyran ederken, Şimdi âlem bizim bağa bakıyor.   Kuzuların karası var, ağı var “Hınzır Dağı” derler yüksek dağı var. Gömürgen’in yaylası var, bağı var. Bahçesinde bin bir çiçek kokuyor.   Bahar gelse bahçemize girseniz, Köyümüzden bana haber verseniz. Bir mektep yapılmış gidip görseniz! Yakın köyler bütün bizde okuyor.   Çoban kaval çalar, çocuklar dinler. Onun gür sesiyle kayalar inler. Dilber kızlar ile taze gelinler Bizim için halı, kilim dokuyor.   Evvelinde ben de ora konardım Bir güzelin aşkı ile yanardım. Yaylamızın suyun içip kanardım, Sıcak sular yüreğimi yakıyor.   Haylazlar gündüzden yatar uykuya. Çiftçiler katlanmaz bu kötü huya, Çobanlar davarın çekerler suya, Yamaçlarda zil sesleri şakıyor.   Der Habib Karaaslan: Ekin biçene, Herkes heves eder dağa göçene. Sularımız şifa verir içine, Yaylamızdan buzlu sular akıyor.   HABİB KARAASLAN