Gurbet elde bakan olmaz yüzüme, Kimse kulak vermez oldu sözüme. Geceleri uyku girmez gözüme Ah! Çekerek arz ederim sılayı.   Akıttım gözümden kan ile yaşlar, Beni eritiyor yârdaki kaşlar! Ders borusu çaldı, vazife başlar İçtima ettiler yine alayı.   Sevdiğimin koyununu koşamam[2] Ben yârimi görmeyince coşamam. Erzurum dağını kardan aşamam, Mecnun gibi arz ederim Leyla’yı.   Virane bahçenin bülbülü ötmez, O yârin hayali gözümden gitmez. Erzurum yayladır bana kâr etmez, Ben istemem böyle yârsız yaylayı.   Der Habib Karaaslan: Hiç mektup gelmez, Kimsenin ettiği yanına kalmaz. İzinli gitsem de gönlüm hoş olmaz, Yârla barış işimizin kolayı.