Nice tenler yere düştü gidiyor, Analar yavrudan geçti gidiyor. Bir gece içinde göçtü gidiyor, İnsanı toprağa katan Erzincan.   Erzincan harabı daha ezeldir, Binaları birbirinden güzeldir. Milletim var olsun yine düzeltir, Gece karanlıkta batan Erzincan.   Havalar soğuktur karalar erimez, Zelzeleden sokaklarda yürünmez. Binaların altı, üstü bilinmez, Acısı dünyayı tutan Erzincan.   Dağları yerinden oynamış gider, Babalar , kardeşler ağlayıp gider... Evleri toprağa kaynamış gider, Asıl anayurdum vatan Erzincan.   Irkımız, soyumuz hep bir damarız Bu acıyı paylaşacak biz varız. Kimler kimler gitmiş ona yanarız, Virane hâlinde yatan Erzincan.   Der Habib Karaaslan: Evini bulmaz, Bu dünyada kimse ebedî kalmaz. Böyle bir devirde virane olmaz, Dünyadır yasını tutan Erzincan.   Habib KARAASLAN