Karaborsacılar oldular ağa, Sırtını dayamış bir karlı dağa. Şakşakçılar çıktı oy toplamağa Partide harcırah para kalmadı.   Çorba yoktur halkımızın tasında, Şimdi herkes sandalyenin yasında… Bugün sekiz yıldır Halk Partisinde Halka açılmadık yara kalmadı.   Köyümde çiftçilik yapar genç kızlar, Çalışır, ıstırap içinde sızlar. Gözü doymaz, intikamcı hırsızlar! Benim köyüm gibi dara kalmadı.   “Andımız” demiştik alt okuna, Bu sözlerim haksızlara dokuna. Malı, mülkü sattık vergi yoluna, Evimde yakmaya çıra kalmadı.   Değiştir yolunu, gitme bu ize. Pişman olursunuz, acırım size! Yakın günde kurtulmazsak vah bize! Ağlamaktan başka çare kalmadı.   Der Habib Karaaslan: Bu işler bitmez, Ölse de koltuğu bırakıp gitmez... Partinin yardımı kendine yetmez, Fakir, fukaraya sıra kalmadı.    31/5/1946-Ankara