Almanya da hiç kimseyi bilmiyor, Finlandiya, Ruslar’ınan gelmiyor. Türkiye de tüm dünyadan yılmıyor, Bunun meydanına çıkan olmadı.   İngiliz, Fransız hep bir imişti, Almanya, Polonya’yı yenmişti. İtalya da “Harp eylemem” demişti. Habeşistan ol sebepten kalmadı.   Çin, Japonya birbirine “küs” diyor, Amerika “top sesini kes” diyor. Çanakkale bizde, el yol istiyor; Türkiye de hiç kimseyi salmadı.   Ortalık karışık, herkes uyanır. Türk’e karşı duran kana boyanır. İsveç, Norveç, Finlandiya dayanır Efganlılar hiçbir taraf olmadı.   Danimark, Felemenk zindana girdi. Bir gece içinde kendin yok gördü. Macaristan, düşmanına yol verdi. Böyle mahcup kalan devlet olmadı.   Romanya gülemez bir kara yastan, Elinde silahı görünmez pastan. Yugoslavya’ya gitti, tüm Yunanistan; Bulgar böyle olacağın bilmedi.   Çelikten kaledir bunun her yanı, Dünyayı tutuyor al sancak şanı. Türkiye hazırdır, harp ister canı. Bunun meydanına kimse gelmedi.   Dumlupınar Zaferidir söylenir, Türk Milleti Allah’ına güvenir. Top sesleri yaklaştıkça sevinir, Kahraman ırkımız harpten yılmadı.   Der Habib Karaaslan: Destan yazıyor, Gözaltı bakandan hile seziyor. Komutanlar cepheleri geziyor, Acem, Türk’ten doğrusunu bulmadı.   Habib KARAASLAN