Bolu davasının bulunmaz dibi,
Ne kadar yeseler dolmuyor cebi.
Meclisin kanunu eğlence gibi,
Yapılacak işi kimse bilmedi.
Köylüler nimete kanacak diye,
Büyükler bizleri anacak diye,
İkinci saltanat yanacak diye,
Beyhude çalıştık işler olmadı.
Fakir olan hak, hürriyet aramaz.
On parasız menziline varamaz.
İsviçre kanunu Türk’e yaramaz,
Çabalar boşuna, yerin bulmadı.
Bilenler kalmamış, nerededir fen?
Halkın ölüsüne bulunmaz kefen!
Büyük hırsızların cezası ehven,
Maliye, Tekel’de bir şey kalmadı.
Mülkümüz hariçte uzak aramız,
Gün be gün artıyor içte yaramız!
Mısır’daki çiftlik bizim malımız,
Ortakçı aradım, eken olmadı.
Hayat pahalandı, geçim kalmadı,
Fukaranın yüzü yine gülmedi.
Çalıştı çalıştı cebi dolmadı,
Köylüyü düşünen büyük kalmadı.
Der Habib Karaaslan: İşi artırdın,
Bankalara milyonları yatırdın.
Bir devleti hırsızlıkla batırdın,
Milletten alacak bir şey kalmadı.
Habib KARAASLAN
|