Dört parmak kerme de bağlamış eli, Yavşaktan görünmez saçının teli. Gözleri şırbıklı[6] başı sirkeli, Ben bu pisin yatağına giremem!   Evlerinin önü tarlalı, dutlu Damlarının üstü yoncalı, otlu. Saçı sirkeli de, arkası bitli... Ben bu pisin yatağına giremem!   Onu seven insan hayattan bıkar, Gül gibi canını ataşa yakar! Mavi gözlerinin şırbığı akar, Ben bu pisin kirli yüzün göremem!   Onu sevenler de çabuk yorulur, Yakasında koca bitler korunur! “Üç yüz lira başlık” diye kurulur, Ben bu pise on kuruşu veremem!   Habib KARAASLAN